Άκουσε το ηχητικό:
Ή διάβασε το άρθρο:
Είμαστε στα πρόθυρα μιας μεγάλης επανάστασης. Σημαία της θα έχει την ενέργεια της αγνής πρόθεσης, γι’ αυτό και το χρώμα της θα είναι το λευκό. Θα μοιάζει με παράδοση αλλά δεν θα είναι. Γιατί θα είναι παράδοση στο μυστήριο της ζωής, στον θαυμασμό του. Κι αυτό σημαίνει έκλυση άφθονης ενέργειας για μια αδιανόητη ανατροπή.
Γιατί θα γίνει αυτό; Θα σου πω …. Θα γίνει γιατί βαρέθηκες. Όπως στο λέω. Ακόμη κι αν δεν το έχεις συνειδητοποιήσει πλήρως , που πολύ αμφιβάλλω όμως. Είμαι σίγουρος πως το νιώθεις. Κι αφού το νιώθεις αργά ή γρήγορα θα το σκεφτείς. Κι αφού το σκεφτείς θα το δεις να παράγει αποτελέσματα στην πραγματικότητά σου.
Βαρέθηκες να ακούς κάθε πρωί το ξυπνητήρι.
Βαρέθηκες τη μηχανική ρουτίνα της τουαλέτας, των δυο γουλιών καφέ, της κίνησης στο δρόμο, μέσα στο αυτοκίνητο με χαζά αστειάκια στο ραδιόφωνο, κάνοντας το σταυρό σου νοητά ακούγοντας ειδήσεις, με το ένα κακό πίσω από το άλλο.
Βαρέθηκες να πηγαίνεις σε μια δουλειά που ξεκίνησες με ενθουσιασμό και σήμερα τη ζεις σαν καθημερινό μαρτύριο. Να κάνεις το καλύτερο και να βλέπεις απέναντι σου το χειρότερο.
Βαρέθηκες να τρως στα όρθια το μεσημέρι στο κουζινάκι, βαρέθηκες να κάνεις και δυο ώρες παραπάνω για να βγει η δουλειά, βαρέθηκες να γυρνάς πτώμα στο σπίτι, στην καλύτερη να βάλεις ένα ποτήρι κρασί καθώς βαριέσαι μπροστά στην τηλεόραση.
Βαρέθηκες να ακούς για μονόκερους φούσκες και για δισεκατομμυριούχους κάτω των 30.
Βαρέθηκες εσύ ν’ ανησυχείς διαρκώς για τα ίδια και τα ίδια. Βαρέθηκες τους λογαριασμούς, τα ενοίκια, τις δόσεις, τους φόρους, τα πρόστιμα, την ψεύτικη ζωή που δεν βγαίνει.
Είναι η πρώτη φορά ίσως που συνειδητοποιείς τόσο ξεκάθαρα πως θέλεις.
Τώρα θέλεις να νιώσεις πως ζεις. Πως ζεις αληθινά. Ζω αληθινά θα πει ζω αυτό που είμαι. Τι είσαι όμως;
Χωρίς να θέλω να σε πανικοβάλλω, είσαι το μυστήριο της ζωής. Αλλά εσύ βαρέθηκες. Κι αν δεν το αλλάξεις αυτό, θα σβήσεις είτε από ανία, είτε από άνοια, είτε από παράνοια. Το συνειδητοποιούν όλο και περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο. Πιθανόν έχεις διαβάσει για το κύμα παραιτήσεων σε όλο τον κόσμο.
Πιθανόν επίσης να έχεις διαβάσει τα στοιχεία που αποδεικνύουν πως δεν υπάρχει βιώσιμη συνέχεια. Ο πλούτος των 10 πλουσιότερων ανθρώπων έχει διπλασιαστεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας, την ίδια ώρα που τα εισοδήματα για το 99% της ανθρωπότητας είναι σε χειρότερη θέση, λόγω του COVID-19. Οι 10 πλουσιότεροι άνθρωποι στην κορυφή της πυραμίδας κατέχουν περισσότερα απ’ όσα έχουν 3,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι στη βάση της. Αν οι 10 πλουσιότεροι άνθρωποι ξόδευαν ένα εκατομμύριο δολάρια ο καθένας την ημέρα, θα τους χρειάζονταν 414 χρόνια για να ξοδέψουν τον πλούτο τους.
Θες κι άλλο; Το αποτύπωμα άνθρακα των 20 πλουσιότερων ανθρώπων είναι 8.000 φορές μεγαλύτερο από το αντίστοιχο 1 δις ανθρώπων που ανήκουν στους φτωχότερους. Κατά τα λοιπά, ζήτω η «πράσινη ανάπτυξη» με πυρηνική ενέργεια.
«Dead End» απ’ όποια πλευρά κι αν το δεις. Η συνειδητοποίηση αυτή πυροδοτεί το πρώτο ψυχικό σκίρτημα. Χρειάζονται ασφαλώς πολλά περισσότερα σε ένα ταξίδι αληθοποίησης της ζωής. Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να θαυμάσουμε το μυστήριό της, ώστε να τη ζούμε με τον ενθουσιασμό που της αξίζει και να μην χασμουριόμαστε ψόφιοι στους καναπέδες.
Ο σκοπός της ζωής είναι μια ζωή με σκοπό. Αλλιώς είναι τρίχες κατσαρές και τζάμπα όλος ο κόπος. Όμως αν ήταν εύκολο ο κόσμος δεν θα ζούσε τυχαία. Ζωή «προς τύχην», δηλαδή πρόστυχη ζωή. Το λένε οι ίδιες οι λέξεις που έχουμε ξεχάσει, γιατί απλά τις πετάμε σαν πέτρες ενώ είναι ζωντανές όταν τις μιλάμε με όλη τη σημασία τους.
Εσύ λοιπόν που έχεις μπουχτίσει κι έχεις σκυλοβαρεθεί να είσαι στο ίδιο μίζερο έργο θεατής και μελλοθάνατος κομπάρσος μαζί, μάλλον είναι στιγμή να μάθεις να μιλάς με ζωντανές λέξεις και να ξεχάσεις να πετάς πέτρες με το στόμα. Ξεκίνα με κάτι απλό. Με μια επιβεβαίωση.
«Είμαι αυτό που Είμαι.».
Άμα το ψάξεις στα αρχαία ιερά κείμενα, δεν είναι μια τυχαία φράση. Την είπε ο ίδιος ο Θεός κι έφτιαξε το σύμπαν. Τώρα πρέπει να την πεις κι εσύ για να φτιάξεις το σύμπαν το δικό σου, διότι πολύ απλά στα σύμπαντα των άλλων δεν χωράς, παντού περισσεύεις και παντού ξεψυχάς.
Αυτόν τον σπόρο θέλω να σου φυτέψω σήμερα. Στην καρδιά, όχι στο μυαλό. Το μυαλό είναι γεμάτο ζιζάνια και ζιζανιοκτόνα, οπότε το περιβάλλον του είναι τόσο τοξικό όσο πλέον και ο πάλαι ποτέ γαλάζιος πλανήτης μας.
Νιώθω τον μετεωρισμό σου. Στέκεται αναποφάσιστος πάνω στο point z της ζωής σου. Εμ τι λέμε τόσο καιρό…. Πίσω δεν πάει και μπροστά είναι γκρεμός.
Ή θα μας πετάξουνε ή θα πετάξουμε.
Μπορούμε; Κανένας δεν ξέρει.
«Σα δεν φτάσει ο άνθρωπος στην άκρη του γκρεμού, δεν βγάζει στην πλάτη του φτερούγες να πετάξει…» λέει ο Νίκος Καζαντζάκης.
Point Z 