Ένα από τα πιο δύσκολα μαθήματα της ζωής είναι πως όταν φτάνεις σε αδιέξοδο πρέπει να κάνεις βήματα πίσω μέχρι να βρεις τη στροφή που έχασες και όχι να κάθεσαι να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Γι’ αυτό και στο συγκεκριμένο μάθημα «κόβεται» πολύς κόσμος. Αγαπάμε πολύ αυτό που είμαστε και συνήθως δεν δίνουμε ευκαιρίες σε αυτό που μπορούμε να γίνουμε.
Μη το θεωρήσεις αλαζονικό αλλά αν θες μια γρήγορη συμβουλή, αυτή είναι πως το πιο πολύτιμο πράγμα που έχεις στη ζωή σου είναι ο χρόνος και η ενέργεια σου καθώς και τα δύο είναι περιορισμένα και δεν εξαρτώνται από το συνειδητό Εγώ σου. Ότι δίνεις σε χρόνο και ενέργεια θα καθορίσει την ύπαρξη σου αλλά τα αποθέματά σου είναι πέρα από τον έλεγχο του συνειδητού Εγώ σου.
Το νόημα σε όλο αυτό, πρέπει να το βρεις μόνον εσύ για σένα. Αλλιώς χάνεται το πνεύμα και μένει το γράμμα. Πάντως στις ακραίες συνθήκες που δημιουργεί σήμερα ο επιταχυνόμενος Χρόνος, τρώει με βουλιμία τα παιδιά του. Η μεγαλύτερη ψευδαίσθηση είναι πως ο συνηθισμένος τρόπος ζωής του επιταχυνόμενου Χρόνου είναι ο μόνος. Δεν είναι. Μπορεί να μονολογούσες «το φελέκι μου μέσα» αλλά ό,τι θεώρησες τυχαίο σε αυτό τον κόσμο ήταν δουλειά ενός Άλλου που ζει αδιαλείπτως μαζί σου.
Η διαισθητική νοημοσύνη είναι πολύ πιο σημαντική τώρα, από την «κοινή λογική». Έχεις πληροφορίες από το ριζικό σου, το οποίο φτάνει με αδιανόητο για σένα τρόπο στην πρωταρχική πηγή της ζωής, αλλιώς δεν θα υπήρχες. Είναι αυτό το «Άλλο» που δεν μετριέται σε υλικές ποσότητες, συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας σου, αλλά είναι το αόρατο βάθος μιας ποιότητας, όπως είναι το μυστήριο της ζωής.
Κάνε μερικά βηματάκια πίσω αν σπας το κεφάλι σου. Ο θαυμασμός της ζωής είναι υποχρεωτικός. Από κει κι έπειτα, όλα επιτρέπονται.
Point Z 